Հոր իմաստություն Հիսու՛ս, տո՛ւր ինձ իմաստություն՝ ամեն ժամ Քո առջև բարին խորհելու, խոսելու և գործելու:

Տեր Աստված, հանուն մեր նահատակ Սրբերի` Դու գործիր մեր մեջ, Տե՛ր:

Տե՛ր, ընկղմի՛ր, իմ թշնամուն փարավոնի զորության պես, քանզի սպառնալով խրոխտանում է իմ դեմ․․․

Տե՛ր, հե՛տ դարձրու սատանայից գերվածիս և մեղքերով եգիպտական դառն ու խիստ տանջանքների վաճառվածիս․․․

Ամրացրու՛ ինձ Քո երկյուղով, Տե՛ր, զորացրու՛ տկարիս Քո զորությամբ...

Փրկի՛ր ինձ, Տե՛ր, սատանայի գաղտնաձիգ նետերից, որ բազում մեքենայություններով պատելով, պաշարում է ինձ:

Թող Քո խաչը մեզ ապավեն լինի, Տե՛ր Հիսուս, երբ Հոր փառքով լուսավոր ամպերի մեջ երևաս:

Պարգեւատու՛ բարեաց եւ աղբի՛ւր խաղաղութեան, Տէր Աստուա՛ծ մեր, յամենայն սատանայական խռովութեանց խաղաղացո՛ զմիտս մեր եւ զխորհուրդս ի գիշերիս յայսմիկ եւ յամենայն ժամանակի․․․

Ժամանակակից մարդը չգիտես ինչու ավելի հակված է ենթադրել, որ ինքն ու դարեր առաջ ապրած իր նախնիները խիստ տարբերվում են իրենց ընդունակություններով և ընկալումներով, ուստի նաև պահանջները բնությունից և հասարակությունից նույնպես պետք է տարբեր լինեն: Մոռանում ենք, որ մեր բոլորի ՏԵՐԸ հիշեցնում է. «Մի՛ կարծեք, թե Օրենքը կամ մարգարեներին ջնջելու եկա. չեկա ջնջելու, այլ՝ լրացնելու» (Մատթեոս, 5:17) և որ «ՀԻՍՈՒՍ ՔՐԻՍՏՈՍ նույնն է երեկ, այսօր և հավիտյան» (Եբրայեցիներին, 13:8) ու ՆՐԱ սահմանած պատվիրաններն ու պահանջներն էլ մարդկության հանդեպ, ոչ ոքի վերապահված չէ վերանայել ու խմբագրել:

Մի կին առավոտ վաղ արթնացավ, որպեսզի իր աղոթքը եկեղեցում անի: Հագնվեց և ճամփա ընկավ դեպի եկեղեցի: Կեսճամփին վայր ընկավ ու հագուստը կեղտոտվեց: Վեր կացավ, թափ տվեց շորերը և վերադարձավ տուն: Տանը փոխեց շորերը, իրեն կարգի բերեց և նորից ճամփա ընկավ դեպի եկեղեցի: Ճանապարհի հենց նույն տեղում կրկին վայր ընկավ: Նորից ոտքի կանգնեց, էլի տուն վերադարձավ, փոխեց շորերը և նորից շտապեց դեպի եկեղեցի: